Բոլորիս Ալենը․․․





այլ բերելով իր հետ նաև Դավիթին՝
այդ լույսի շոշափելի ներկայությունը։

բայց իր քայլով, ժպիտով ու աչքերի խորությամբ արդեն ցույց է տալիս՝
որ այդ լույսը ապրում է ոչ միայն Ալենի մեջ,
այլ շարունակվում է իրենով։


Սա մի հանդիպում էր, որտեղ բառերը երբեմն ավելորդ էին, և լռությունն ամենամեծ խոնարհումն էր…







